مسئولیت تصمیم گیری و وقت دیدار با فرزند

مسئولیت تصمیم گیری

یکی از بحث برانگیزترین مسائلی که در هنگام جدایی یا طلاق مطرح می شود، تصمیمات مربوط به کودک است، از جمله:

کودک کجا زندگی خواهد کرد؟
هر یک از والدین چقدر برای کودک وقت می گذارند؟
والدين چگونه تصميمات عمده اي در مورد نحوه مراقبت و تربيت كودك مي گيرند؟
مسئولیت تصمیم گیری، حق تصمیم گیری عمده در مورد نحوه مراقبت و تربیت فرزندتان است. مسئولیت تصمیم گیری قبلاً به عنوان "حضانت" نامیده می شد.

والدینی که مسئولیت تصمیم گیری دارند حق دارند در مورد موارد مهم زیر تصمیم گیری کنند:
- تحصیلات کودک
- مراقبت های پزشکی کودک
- مذهب کودک
- شادکامی و رفاه کودک
مسئولیت تصمیم گیری را می توان به چند روش تقسیم کرد، از جمله:
- یکی از والدین به تنهایی مسئولیت تصمیم گیری را بر عهده دارد و ممکن است قبل از اتخاذ تصمیمات اساسی نیاز به مشورت با والدین دیگر نداشته باشد.
- هر دو والدین مسئولیت تصمیم گیری دارند. یا
- هر یک از والدین مسئول حوزه های مختلفی هستند. به عنوان مثال، یکی از والدین در مورد سلامت کودک تصمیم می گیرد و یکی دیگر از والدین در مورد تحصیلات کودک تصمیم می گیرد.
والدین میتوانند اختلافات مربوط به فرزندان رااز طریق قرارداد یا طرح دعوی قضایی حل کنند.

وقت دیدار با فرزند

زمانی را که کودک تحت مراقبت یکی از والدین میگذرند، وقت دیدار با فرزند مینامند .

وقت دیدار با فرزند قبلاً به عنوان "دسترسی " نامیده می شد

در شرایطی که کودک با یکی از والدین زندگی می‌کند، پدر یا مادرِ دیگر حق این را دارد که با در نظر گرفتن بهترین منافع کودک، زمان تعیین شده را با کودک بگذراند.

انواع مختلفی از توافق برای وقت دیدار با فرزند وجود دارد، از جمله:
- زمان آزاد: در شرایطی که والدین پس از جدایی رابطهٔ دوستانه داشته باشند، یا می توانند با یکدیگر همکاری کنند، به جای داشتن یک برنامه رسمی، می توان ترتیبات زمان دیدار با فرزند را باز گذاشت تا به طور آزادانه تصمیم گیری شود.
- زمان ثابت: در برنامهٔ ثابت دیدار با کودک، می‌توان مدت زمان دیدار، تعداد دفعات دیدار، زمان دیدار، و در بعضی مواقع مکان دیدار از قبل تعیین کرد. این توافق ضروری است که والدین طبق یک چارچوب عمل کنند و از اختلاف در آینده جلو گیری شود
- زمان تحت نظارت: در برخی شرایط، ممکن از دیدار فقط با نظارت شخص ثالث یا یک موسسه ممکن باشد. هدف از دیدار تحت نظارت، محافظت از کودک در برابر آسیب دیدگی است که یک راه حال کوتاه مدت است.
می‌توان مسائل مربوط به کودک را از طریق یک توافق نامه و یا با حکم دادگاه حل کرد

قانون طلاق در کانادا میگوید که قضات باید در هنگام تصمیم گیری در مورد ترتیبات تصمیم گیری و دیدار فرزند، بهترین منافع کودک را در نظر بگیرد.

بسیار مهم است که با مشورت با یک وکیل خانواده از حقوق و تعهدات خود در رابطه با تصمیم گیری و دیدار با فرزند اطلاع پیدا کنید.